Değerli kardeşimiz,

Hz. Peygamber Efendimizin (asm), savaşta şehit olanların dışında, doğumdan dolayı vefat eden kadının, boğularak, yanarak ölen müminlerin de şehit sayıldığına dikkat çekmiştir. (bk. İbnu Mace, Cihad, 17)

İnsanın başına gelen sıkıntılar onun günahlarına keffaret olacaktır. Bu bakımdan insanın yangında veya boğularak ölmesi, onun günahlarına keffaret olacağı gibi şehitlik mertebesine de yükseltir.

Ebu Hüreyre (ra) anlatıyor:

“Amellerinizde orta yolu ve doğruyu bulmaya çalışın. Mümine musibet nevinden her ne ulaşır ise günahlarına bir kefaret olur. Musibet, beklenmedik bir hadise olmuş, ayağına batan bir diken olmuş farketmez.”(Müslim, Birr 52)

Resûlullah (asm) müminleri teselli buyurmakta, günahlara karşı orta yolda gitmenin bir nevi siper olduğunu belirtmektedir. Mümin beşeriyeti icabı bir kısım günahlar işlese de Rabb-ı Rahîm, onları temizleyici esbabı da yaratmaktadır: Mümini üzen, rahatsız eden her çeşit ahval, musibetler, kazalar gibi. Bunlar ne şekilde gelirse gelsin kefaretu’z-zünub olmaktadır. Yeter ki mü’min “doğruyu bulma gayreti içinde olsun” bile bile fenalıklara meyletmesin.

İyi niyyetin ehemmiyeti burada da kendini ortaya koymaktadır. Zira amellerde doğruyu bulmaya çalışmasının manası budur.

Hadis, ayrıca ashabın günah karşısında ne kadar hassas, ahireti ilgilendiren durumlarda ne kadar tetikte ve titiz olduğunu göstermektedir.

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet