Değerli kardeşimiz,

Eski semavî kitaplarda İbranice veya Süryanice dillerinde “Allah” ve benzeri isimlerinin nasıl kullanıldığını öğrenmek, çok geniş ve derin bir araştırmaya bağlıdır.

Bununla beraber, kesin olarak Kur’an’dan öğrenip bildiğimiz husus şudur ki, bütün peygamberler kavimlerine “Allah”a kulluğu tavsiye etmişler. O kitaplar Arapça olmadıklarına göre ve -Kur’an’ın bildirdiği gibi-, “Allah-Rab” isimleri onlarda da kullanıldığına göre, o dinlerin dillerinde de bu manaları ifade den eş anlamlı Allah’ın isimleri söz konusudur.

Hz. Nuh, Hz.İbrahim, Hz. Hud, Hz. Salih, Hz. Lut, Hz. Şuayb gibi peygamberlerin kavimlerini Allah’a iman etmeye ve ona kul olmaya davet ederken, Söz gelimi, “Allah’tan korkun ve bana itaat edin.” manasındaki ifadelerinde “Allah” ismini kullandıklarına bakmak için, Şuara suresine bakılabilir. Demek ki, Arapça olan “Allah” kelimesini karşılayacak bir isim kullanmışlardır.

Keza, Kur’an’ın bildirdiğine göre, Hz. Musa ve Hz. İsa da “Allah-Rab” isimlerini kullanmışlardır. Demek ki bunların manasına gelen kelimeler kullanmışlar.

Bazı alimlerin bildirdiğine göre, ALLAH kelimesi İbranice’de “ELOHUM / İlohim” olarak kullanılır. İbn Abbas İbranicede Allah isminin “ÎL” olarak geçtiğini ve “CEBRÎL / CEBRAÎL” isminin manası “Abdullah”,MÎKÂÎL isminin manası ise “Ubeydullah” olduğunu ifade etmiştir. Hz. Yakub’un diğer bir ismi olan “İSRÂÎL” kelimesi de (İSRA=Abd, ÎL=Allah) Abdullah manasına gelir. (Taberî, Razî,  Bakara, 2/40. ayetin tefsiri).

Yine bazı araştırmacıların bildirdiğine göre, insanlık tarihinde ilk defa Allah’ın en meşhur ismi “ÎL” ve  bundan türetilen “İLOHÎM-ÎLÎM” isimleridir. Ayrıca, YAHOVA, İLİYON kelimeleri de İbranice’de “Allah” kelimesi yerine kullanılan meşhur isimlerdendir.

Yahudlier genellikle tanrıyı Elohim ve Yehova şeklinde adlandırmaktadırlar. Elohim Tanrı’nın gazap tarafını, Yehova ise rahmet tarafını temsil eder. Yahudiler Tanrı’nın gazabından çok korktukları için Elohim adını daha çok kullanmayı tercih ederler

Yahudi ve Hristiyanlardada hem peygamberlere iman hem de ahiret inancı vardır.Zaten bütün semavî kitaplarda iman esasları aynıdır. Ancak zaman içerisinde yanlış yorumlarla farklı bazı şeyler söylenmiş olabilir.

Mesela, Hristiyanlar genellikle ahirette yalnız ruhların haşredileceğini, insanlar bedenleri ile değil sadece ruhları ile cennet veya cehenneme gideceklerini söylerler. Bununla beraber, ahiretin varlığına, cennet ve cehenneme inanırlar. 

Fakat, ilahî hikmetin gereği olarak eski zamandaki insanların kapasiteleri, görgüleri, anlayışları göz önünde bulundurulmuş; ahiret akidesi daha basit ve daha özet halde/detaylara fazla girilmeden anlatılmıştır.

Kur’an ise, kıyamete kadar gelen bütün insanlara hitap ettiği için, her asırdaki insanları tatmin edecek açıklamalarda bulunmuş, detaylara girmiş, deliller ortaya koymuştur… Bediüzzaman Hazretlerinin, yedi yüzden fazla ayetin tefsiri olduğunu bildirdiği Onuncu Söz / Haşir Risalesine bakan, bu söylediklerimizi gözle görecektir.

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet