Değerli kardeşimiz,

Bilgi edinme süreçlerimizin yalnızca anolojik olduğunu iddia etmek boş bir aforizmadan ibarettir.

Bilimin indüksiyon (tümevarım) ve dedüksiyon (tümden gelim) gibi iki ana işlemini yok saymak bir akıl tutulması örneğidir. Örneğin varlık hakkındaki bilgimizin varlığı neye benzettiğimiz ile hasıl olduğunu söylemek kavramın mutlaklığı karşısında geçersizdir. Oysa en genel kavram olarak varlık hakkında duyu ve zihin verilerimiz indüktif bir şekilde çalışarak tüme varmaktadırlar. Ancak varlık kavramının neliği sorun olarak kalmaya devam etmektedir. Bu durumda varlığı inkar etmek kendini kandırmaktan öte bir absürtlüktür.

O halde varlığını bildiğimiz ve bilgimiz üzerine sistemler kurduğumuz ama neliğini anlayamadığımız varlık, hayat, iyilik, adalet, güzellik gibi tüm genel kavramları inkar etmek cesaretini de göstermek gerekirdi.

Evrendeki tek tek ya da tümel olgularda gördüğümüz mükemmel düzen, zıtları bir araya getiren tam uyum ve bilincin varlığını açığa çıkaran kozmik ince ayar gibi tüm veriler her şeyin her anına ve haline hakim bir irade ve kudreti gösterdiği gibi, bu süreçlerin insan gibi anlam ve bireysellik taşıyan bir fenomeni açığa çıkarması bu irade ve kudretin kişisel bir sahibi olduğunu da tümevarım olarak bize verir.

Ancak bu yaratıcının mahiyetine ilişkin bilgi ise ancak onun bize vahiy aracılığı ile verdiği bilgi ile temellendirilir. Bu nedenle bilgi kaynaklarımız içinde vahiy olmazsa olmaz bir bilgi kaynağıdır. 

İlave bilgi için tıklayınız:

– Her şey zıttı ile bilinirse, Allah’ın zıttı olmadığına göre, insan Allah’ı …

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet