Değerli kardeşimiz,

Alimlerin cumhuruna göre farz olsun, sünnet / nafile olsun bütün namazlar için niyet şarttır. Ancak niyet kalbe ait bir düşünce ürünüdür. (V. Zuheyli, El-Fıkhu’l İslami, 611-620)

Hz. Peygamber (asm)’den niyeti lisan ile telaffuz ettiğine dair hiçbir delil yoktur. Efendimizin ve sahabenin dil ile telaffuz etmeden kalben niyet getirdikleri bilinmektedir.

Niyet, aslen bir azimden ve kesin bir iradeden ibarettir.Niyet, kalbin bir şeye karar vermesi ve bir işin ne için yapıldığını düşünmeksizin bilmesi demektir.

Namazla ilgili niyet, Yüce Allah’ın rızası için ihlasla namazı kılmayı istemek ve hangi namazın kılınacağını bilmektir. Yapılan işlerin önemleri ve sevapları niyetlere göredir. İnsanın niyeti halis (sırf Allah rızası için) olmalıdır. İnsan yapacağı bir ibadeti şuurlu bir halde yapmalıdır. Yapacağı işle, Allah rızası gibi, yüksek bir gaye gözetmeli ve gaflet içinde bulunmamalıdır.

Niyet kalbe aittir. Bununla beraber kalp ile niyet yapıldıktan sonra dil ile de söylenmesi daha iyidir. Bir insan başlayacağı bir namaza, kalp ile niyet edip de dili ile bir şey söylemese, o namazı geçerlidir. Fakat kalp ile niyet etmekle beraber “Şu vaktin farzını veya sünnetini kılmaya niyet ettim.” demesi, daha iyidir. Bu şekilde, hem kalp hem de dil ile niyet edilmesi, sahih olan görüşe göre müstehabdır. Kalben niyet olmaksızın dil ile yapılan niyet geçerli değildir.

Nafile namazlara gelince: Bunlarda sadece namaza niyet etmek kafidir. Fakat şu vaktin ilk sünnetine veya son sünnetine niyet ettim, diye de kılınırlar. Bu namazların müekked veya gayri müekked olduklarını belirlemeye de gerek yoktur. Ancak teravih namazı için: “Teravih namazını veya vaktin sünnetini kılmaya niyet ettim.” demelidir, ihtiyat olan budur…

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet