Değerli kardeşimiz,

Kur’an’da geçen kelimelerin hangi anlamda kullanıldığı çok önemlidir. Peygamberlerin masum olduğu düşünülürse, bunun kesinlikle bilinçli bir isyan olmadığı açıkça anlaşılır.

Nitekim bundan önceki ayetlerde olay anlatılırken Hz. Âdem (as)’in bu sözü unuttuğu belirtilir:

“Andolsun, bundan önce biz Âdem’e (cennetteki ağacın meyvesinden yeme diye) emrettik. O ise bunu unutuverdi. Biz onda bir kararlılık bulmadık.” (Taha, 20/115)

Demek Hz. Âdem (as)’in bu davranışı Allah’ın emrine karşı gelmek gibi bilinçli bir hareket değildir. Bu nedenle ayeti bizim anladığımız “isyan” olarak değil şöyle anlamak mümkündür:

“Bunun üzerine ikisi de o ağaçtan yediler. Hemen ayıp yerleri kendilerine açılıp görünüverdi. Ve üzerlerine cennet yaprağından örtüp yamamaya başladılar. Âdem Rabbinin emrinden çıktı da şaşırdı.” (Taha, 20/121)

İlave bilgi için tıklayınız:

– Peygamberler günah işler mi? Bazı ayetlerde, Peygamber Efendimizin “günahından af dilemesi” istenmektedir. Bunlar ismet sıfatına aykırı olmaz mı?

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet