Değerli kardeşimiz,

Nefsin tezkiyesi iki ayrı mânâya geliyor: Birincisi nefsini temize çıkarmak, ona toz kondurmamak, kusurlarını örtmek, hatta elinden gelirse bunları faziletmiş gibi göstermektir. Yukarıdaki ifadelerde, tezkiye bu mânâda kullanılmıştır.

“Nefislerinizi temize çıkarmayın.” (Necm, 53/32)

âyet-i kerimesi bize bu mânâyı ders verir.

Nur Külliyatı’nda, tezkiye edilmemiş bir nefsin hâli şöyle tasvir edilir:

“Tezkiyesiz nefs-i emmaresi bulunmak şartıyla, kendi nefsini beğenen ve seven adam başkasını sevemez. Eğer zâhirî sevse de samimi sevemez; belki ondaki menfaatini ve lezzetini sever. Daima kendini beğendirmeğe ve sevdirmeğe çalışır ve kusuru nefsine almaz. Mübalâğalar ile belki yalanlarla nefsini medih ve tenzih ederek âdetâ takdis eder.” (Lem’alar)

Bir de: “Muhakkak, nefsini temizleyen kurtuluşa erdi.”(Şems, 91/9) âyetinde teşvik edilen nefis tezkiyesi vardır. Âlimlerimiz bunu, nefsin kötülüklerden arıtılması, yâni iman etmekle şirkten, takva ile günahlardan temizlenmesi ve salih amellerle de bu temizliğinin artırılması şeklinde izah buyururlar.

İlave bilgi için tıklayınız:

– Nefis, Allah’ın hangi isminin tecellisidir? Nefsinizi tezikiye etmeyiniz ayeti ile, nefisini tezkiye eden kurtulmuştur ayetini nasıl anlamalıyız?

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet