Değerli kardeşimiz,

İlgili hadisin tercümesi şöyledir:

“Muhakkak ki Allah gökleri ve yeri  yaratmadan İKİ bin sene önce bir kitap yazdı. O kitaptan iki ayet indirdi. O ayetlerle Bakara suresine nihayet verdi. O ayetler bir evde üç gece okunursa, o eve şeytan yaklaşmaz.” (Tirmizi, Fedailu’l-Kur’an, 4)

Bundan anlaşılıyor ki, Bakara suresinin son iki ayeti olan “Âmenerrasûl” ayetlerinin fazileti çok büyüktür.

Hadiste söz konusu edilen “Kitap”tan maksat, levh-i mahfuzdur. Bütün Kur’an levh-i mahfuzdadır. Fakat burada iki ayetin faziletine dikkat çekildiği için onlardan söz edilmiştir. 

Leveh-i mahfuz, Allah’ın ezeli ilmiyle takdir edilen bütün varlıkların yazıldığı bir kitaptır. 

Bu konuda şöyle bir hadis rivayeti de vardır:

“Allah, gökleri ve yeri yaratmadan elli bin yıl önce, arşı su üzerindeyken, varlıkların miktarlarını takdir etmiş bulunuyordu.” (Müslim, Kader, 16)

Demek ki, kader ilahî ilmin bir nevidir ve levh-i mahfuz kitabında yazılıdır. 

Bu hadislerde zikredilen “iki bin, 50 bin yıl” gibi sayılar, bildiğimiz bir zamanla ilgili değillerdir. Çünkü o zaman, zaman diye bir şey yoktu. İnsanların zihnine yerleştirmek için kullanılan bu sayılar, “kesretten kinaye”dir. Yani “kainatın yaratılmasından çoook önce!” manasına gelir.

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet