Değerli kardeşimiz,

Bu hadis, müftünün verdiği fetvanın yanlışlığı ile ilgili değil, kişinin kendi durumunu fetvaya uygun görmemesi ile ilgilidir.

Durumunu verilen fetvaya uygun görmeyen kişi, vicdanının sesini dinlemelidir. Neticede müftü kişinin durumunu bütün yönleri ile bilemez.

Müftü, ister resmi olsun ister olmasın, fetva vermeye ehliyetli olan kimsedir.

Hadiste verilen dersi şöyle anlıyoruz:

Bir mümin herhangi bir meselenin hükmünü öğrenmek istediği zaman, onu başvuracağı merci müftüdür/din alimleridir. Müftü, fetvayı verirken, zahire göre gördüğü şeri delilleri esas alır.

Müftü de olsa, hakim de olsa, bazen haksız olan bir hasmın (mevcut durum değerlendirmesi sonucu yanlışlıkla) doğru olduğuna kanaat getirebilir. Bu sebeple, müftünün verdiği fetva, müftünün / hakimin verdiği hükmün zahirine bakarak, “Nasıl olsa fetvayı aldım.” deyip de haksız yere kendisine verilen bir şeyi almasın. Şüphe duyduğu konularda bir de –iman şuuruyla uyanık- vicdanına danışsın.

Buhari’nin naklettiği şu hadis-i şerif de yukarıdaki açıklamaları desteklemektedir:

Hz. Ümmü Seleme anlatıyor: Hz. Peygamber (asm), bir gün hücre-i saadetin kapısına gelen hasımlara hitaben şöyle buyurdu:

“Ben de bir insanım; olur ki bazen bir davada sizden biri çok daha güzel konuşabilir. Ben de onun doğru olduğuna kanaat getirir ve ona göre hüküm verebilirim. Kime (yanlışlıkla) bir Müslümanın hakkı olan bir şey verirsem; o  nesne onun için ateşten bir parçadır. Artık (alıp almamak size kalmış), dileyen alır, dileyen terk eder.”(Buhari, Şehadat, 27)

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet