Değerli kardeşimiz,

Soruda, “Kur’an’ın hangi yönünün insan psikolojisi üzerindeki etkisi”nin kasdedildiği açıklanmamıştır.

Bununla beraber, özetle şunu söyleyebiliriz:

Emir ve yasakların geldiği kaynak ne kadar güçlü, nüfuzlu ve muktedir ise, onlara riayet etme zorunluluğu o kadar fazla olur.

İnsanların beşeri yasalara fazla riayet etmemelerinin sebebi, yasa koyucuların birer âciz insan olmalarından kaynaklanmaktadır. Çünkü insanlar hangi makamda olursa olsunlar, her şeyi görmeleri, duymaları mümkün olmadığı için etkin bir denetim yapmaları da söz konusu değildir. Her kişinin başına bir polis dikmek mümkün olmadığı gibi, polisin başına da başka bir polisi/hafiyeyi dikmek gerekir ki, bu fasit dairenin silsilesinin sonu gelmez.

İşte Kur’an’a iman eden bir kimsenin iman şuuru, kanun koyucu olan Allah’ın ilim ve kudretiyle her yerde hazır ve nazır olduğunu, her şeyi her an görmekte olduğu, –ahiretteki ceza bir tarafa-, istediği anda dilediği kimseyi suçüstü yakalatıp insanlara rezil edebileceğini hatırlatır ve onun elini yasaklardan uzaklaştırır. Bu psikolojiyle Kur’an’a yaklaşmak, sosyal hayatın güven ve emniyeti için son derece önemli bir faktördür.

Keza, Kur’an’a samimi inanmış bir kimse, Kur’an’ın en çok önemsediği güzel ahlakı, dünya ve ahiret için gerekli olan ilimleri öğrenmeyi, çalışkanlığı, sevmeyi, yardımlaşmayı, dayanışmayı, empati kurmayı, dürüst olmayı hayatının temel aktiviteleri haline getirmeye çalışır. Çünkü bu kimse, güç ve kuvveti sonsuz, ceza ve mükafatı eşsiz olan Allah’ın emir ve yasaklarını ders veren bir kitapla karşı karşıya olduğunun farkındadır.

Tabii ki, önemli olan imandır. Kur’an’a iman etmemiş bir kimsenin üzerinde Kur’an’ın elbette bir tesiri olmayabilir.

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet