Değerli kardeşimiz,

1. İmam Ahmed, Bezzar ve Taberânî’nin verdiği bilgiye göre, Hz. Peygamber (a.s.m) şöyle buyurmuştur: “Ümmetim için altı şeyden korkuyorum; Çocuk yaştakilerin âmir olmaları, güvenlik güçlerinin çoğalması, yargıda rüşvetin kol gezmesi, sıla-i rahmin kesilmesi, kan dökülmesinin hafife alınması ve (bir rivayette: ahir zamanda)Kur’an’ı mizmar edinen gençlerin türemesi; öyle ki, -onların en fakihi / alimi, en faziletlisi olmadığı halde, sırf teğannî ile Kur’an okuduğu için adama herkesten daha çok itibar göstermeleri”(Ahmed b. Hanbel’in rivayeti ile, Taberanî’nin iki rivayetinden bir rivayeti zayıftır. Bk: Mecmau’z-zevaid, 5/245).

Mizmar kelimesi, hadis kaynaklarında hem övülen hem de yerilen anlamlarda kullanılmıştır. Buradaki ifadede, Mizmar; şarkı, türkü okur gibi teğannî etmek anlamında kullanılmıştır.

Aşağıdaki hadiste, güzel bir sesle okumayı ifade eder:

– Hz. Peygamber (a.s.m) -Kur’an okurken dinlediği- Ebu Musa el-Eşarî ve Abdullah b. Kays için “Ona, Davud’a verilen mizmarlardan bir mizmar verilmiştir.” diye buyurmuştur. (Ahmed b. Hanbel’in rivayet ettiği bu hadis rivayetleri sahihtir. bk. Mecmau’z-zevaid, 9/359-360).

Bu hadislerden de anlaşıldığı gibi, Kur’an’ın -tecvit kurallarına uygun olarak- güzel bir sesle okunması, sünnettir. Kötülenen şey ise, Kur’an’ın tertiline yakışmayan, tecvit kurallarını ihlal eden, âdeta şarkı-türkülerin notalarına uydurarak okumaktır. Kur’an’ın haşmetine uygun bir tonla okumaktan ziyade, onu çocuğumsu bir hevesle şarkı gibi okumaktır.

2. İlahîlerin okunması Kur’an’la kıyaslanmaz. İlahîler herhangi bir şekilde okunabilir. Yeter ki, dinleyenlerin kalbini fethedecek güzel bir nağme ile okunmuş olsun.

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet