Değerli kardeşimiz,

Güzel söz; gönül alan, onur kırmayan, hak ve doğruyu gösteren bütün sözlerdir. Fertler arasında sevginin, hak ve doğrunun üstün tutulması; nefret ve düşmanlığın giderilmesi, hakka uygun sözlerle mümkün olmaktadır.

Allah, bir toplumun, diğerini ayıplamamasını, kusurlarını araştırmamasını, aleyhinde iftira ve gıybette bulunmamasını emretmektedir.(bk. Hucurât, 49/11, 12) Bu konuda Hz. Peygamber Efendimiz (asm)’den şu hadisler nakledilmektedir:

“Mümin dil uzatıcı değildir, lanet okuyucu değildir, kötü iş yapan değildir, kötü söz söyleyen değildir.” (Tirmizî, Kadir, 1978).

İbn Abbas’tan rivayet edildiğine göre; Resulullah zamanında iki adam arasında karşılıklı sövme oldu. Bunlardan biri sövdü, diğeri sustu. Peygamber (asm.) de oturuyordu. Sonra diğeri aynı sözü geri çevirdi. Bunun üzerine Peygamber (asm.) kalktı ve meclisten dışarıya çıktı. Hz. Peygambere“Niçin kalktın?” diye sorulunca,

“Melekler kalktı, ben de onlarla beraber kalktım. Bu sövülen, sükût ettiği müddet, melekler buna sövene, sözü geri çeviriyorlardı. Ne zaman ki bu adam, sövenin sözünü geri çevirdi, melekler kalktı, gitti.” buyurmuştur. (Ebû Dâvûd, Edeb, II, 572);

“Sövülen iki kimsenin söyledikleri sözün günahı; sövülen hududu aşmadıkça, ilk söze başlayan üzerinedir.”(Müslim Birr, 68);

“Müslümana sövmek fâsıklıktır.” (Nesâî; Tahrimu’d-Dem, 27);

“Size, kötü olanlarınızı haber vereyim mi; koğuculukla dolaşıp insanlar arasını bozan ve temiz kimselere ayıp isnad edenlerdir.” (İhyâ, Cüz, III, 135).

Hz. Ali, “Çirkin laf edenle onu yayan, günâh işlemekte eşittir.” (Beyhakî, Şuabu’l-İman);

İbn Abbas da Hucurât suresinin 11. ayetini izah ederken “Bir kısmınız bir kısmınıza dil uzatmasın. Muhakkak Allah, çirkin söz kaçıranı, kasden çirkin söz söylemeye yelteneni sevmez.” demiştir (Edebü’l-Müfred, I, 344).

Yine Tirmizi’de geçen bir başka hadiste de “Mümin ayıplamaz, lanet etmez, kötü söz söylemez.” buyuruluyor.

İmam Nevevi de bu konuda şöyle der:

“Her mükellefin –faydalı sözlerden başka– dilini her sözden koruması lazımdır. Faydadan uzak bir söz uzadığında, sünnet olan, onu kesmektir. Çünkü mübah olan bir söz kısa zamanda harama veya mekruha çekilebilir.”

Hz. Peygamber (asm) çeşitli hadislerinde iflasın ne olduğunu ve uygulama şartlarını göstermiştir. Bir gün çevresindeki sahabelere; “Müflis kimdir?” diye sormuş, ashâb-ı kiram; “Bize göre müflis, kendisine ait hiçbir dirhemi (nakit parası) ve malı kalmayan kimsedir.” cevabını vermiştir. Bunun üzerine Hz. Peygamber (asm) şöyle buyurmuştur:

“Ümmetimden gerçek müflis şudur: Kıyamet gününde namazını, orucunu ve zekâtını getirir. Bu arada başkasına sövmesi, zina iftirasında bulunması, kan dökmesi ve başkasını dövmesi ile ilgili kötü amelleri gelir. Bunlara karşılık iyi amelleri (hasenâtı) verilir ve borçları (kul hakları) bitmeden iyi amelleri tükenir. Alacaklıların hataları kendisine yükletilir ve ateşe atılır.” (Müslim, Birr, 60; Ahmed b. Hanbel, II, 303, IV, 372).

İlave bilgi için tıklayınız:

– GÜZEL SÖZ.

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet