Değerli kardeşimiz,

Büreyde (ra) şöyle dedi: Hz. Peygamber (asm) ashâb-ı kirâma, kabristana gittikleri zaman şöyle demelerini öğretirdi:

“Esselâmü aleyküm ehled diyârî minel-mûminîn. Ve Innâ inşaallâhu biküm lahikûn. Es’elûllâhe lenâ ve lekümü’l âfiyeh.“

“Selam size, ey bu diyârın mümin ve müslim halkı! İnşallah yakında biz de aranıza katılacağız. Allah’ın bizi de sizi de bağışlamasını dilerim.” (Müslim, Cenâiz 104. Ayrıca bk. Nesâî, Cenâiz 103; İbni Mâce, Cenâiz 36.)

İbni Abbas radıyallahu anhümâ şöyle dedi: Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem Medine’de bazı kabirlere uğradı. Yüzünü onlara dönerek şöyle buyurdu:

“Selam size, ey bu kabirlerde yatanlar! Allah bizi de sizi de bağışlasın. Siz bizden önce gittiniz. Biz peşinizden geleceğiz.” (Tirmizî, Cenâiz 59)

Bundan sonra Kur’an-i Kerim’den bildigi sûre ve ayetlerden okur ve sevabını ölülerin ruhuna bağışlar.

İslam’ın ilk yıllarında kabir ziyareti cahiliye dönemi adetlerinden dolayı yasaklanmıştı. Sonradan bu durum ortadan kalkınca serbest bırakıldı. Kabir ziyaretinden maksat ölümü hatırlamaktır. Dünyaya bağlanıp kalan ve katılaşan kalplerimiz belki yumuşar diye kabirler ziyaret edilir ve oraya kadar gidilmişken onlara da selam verilip tavsiye edilen dualar yapılır.

Kabir ziyaretinde bulunan kişinin ölü için dua etmesi ve Kur’an okuyarak sevabını orada bulunanların ruhlarına bağışlaması uygun görülmüştür. Kabrin başında yüksek sesle ağlayıp gürültü yapmak, kabrin demirlik ve taşlarını öpmek, onlara sarılıp ağlamak ise kabir ziyaretinin adabıyla bağdaşmaz.

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet