Değerli kardeşimiz,

İnsan kendi egosuna güvenirse, başka insanlardan yardım alma ihtiyacını hissetmez. Böyle bir ihtiyacı hissetmeyen kimse, başkalarıyla istişare etmez. İstişare etmeyen ise bir çok bilgiden mahrum kalır. “İstişare eden pişman olmaz.”(Taberani, Mu’cemu’s-Sağir) hadisin mefhum-u muhalifine göre “istişare etmeyen pişman olur.” demektir.

Benlik duygusu kuvvetli olan egoist insanlar, çoğu zaman karşı tarafta hakkı hak olarak görse bile kolay kolay onu kabul etmez. Bu tavır insanı dünyada da ahirette de rüsvay eden bir haslettir.

Unutmamak lazımdır ki, peygamberlerin en belirgin vasfı tevazu olduğu gibi, muhaliflerinin en bariz vasfı benlik davasıdır. Benlik, eğer kulluk şuuruyla törpülenmezse zaman içinde firavunluk taslağı haline gelebilir. Tarih boyunca ve günümüzde de bazı insanların firavunluk derecesinde kibirlik taslamalarının çekirdeği benliktir.

İnsanlarda bir gaye-i hayal olmazsa eneler / benlikler kendi etrafında dönmeye başlar. İnsanoğlunda menfaatperestlik fıtrîdir, yaratılışında var olan bir olgudur. Bu menfaatini tatmin etmekle meşgul olması normaldir. Ancak bu menfaatin tatmini iki şekilde mümkündür, ya bu dünyada, ya da öbür dünyada. Bu sebeple, ahireti gaye-i hayal etmeyenler, oradaki menfaatlerini düşünmeyenlerde eneler devreye girer ve dünyada kendini göstermeye çalışır. Oysa ahireti kazanmayı hedefine koyan kimsenin bu benliği için bir hareket kabiliyeti kalmaz.

Her günah gibi benlik ve kibrin de ahirette olduğu gibi, dünyada da bazı cezaları olabilir. Fakat bunun ne olacağını, nasıl olacağını veya kesin olarak olup olmayacağını ancak Allah bilir. Bununla beraber denilebilir ki, gayri meşru bir yolda yürüyen kimse genellikle maksadının aksiyle cezalandırılır.

Mesela, benlik balonuna binen gururlu, kibirli kimsenin maksadı diğer insanlara kendini büyük göstermektir. Böyle kimseler genellikle başkasının nazarında küçük görülür. Bunlar, haddinden fazla onurlu görünmeye çalışırlar, ama onursuzluk damgasını yemekten kurtulamazlar. Başkasına hor bakmaktan zevk alırlar, ama kendileri hor görülürler. Başka insanların sevgi ve saygısını kazanmaya çaba harcalar, ama sevgi yerine sevimsizlikle karşılaşırlar. İnsanların bunları samimi olarak kucaklayıp saygı ve sevgiyle bağrına basmaları şöyle dursun, sırtlarında bir kambur gibi, bir yük gibi hissederler.

Unutmamak gerekir ki, “insanın kıymeti himmeti” nispetindedir. “Kimin himmeti milleti ise o tek başına bir millettir.” Kimin himmeti kendi şahsı ise, o da “değersizler rekor kitabı”na adaydır.

Denilebilir ki, başka insanların maddî-manevî ihtiyaçlarına yardım etmeyi hedefine koymayanların yapacakları en hayırlı iş, insanlık camiasından istifa etmeleridir. 

İlave bilgi için tıklayınız:

– “Benlik” duygusu insana niçin verilmiştir? 

– Benlik  

 – İnsanın kendisinde bulunan ene/benlik duygusunun, Hakka bakan tarafı ile Rabb’ini bulacağı …

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet