Değerli kardeşimiz,

Hz. Süleyman (as)’ın hüdhüd kuşu ve karıncası, Hz. Salih (as)’in devesi, Ashab-ı Kehf’in köpeği gibi bir kısım hayvanlar, ruh ve cesetleriyle birlikte bâkî âleme -cennete- gidecektir. Bu konuda hadis rivayetleri vardır. (bk. Alûsî, Ruhu’l-Beyân,5/226) Bununla beraber, hikmet ve hakikat, rahmet ve rububiyet de bunun böyle olmasını ister.(bk. Bediüzzaman Said Nursi, Şualar, Üçüncü Şua, s.55). Çünkü;

a.  Ebedî olan Allah’ın sadık dostu, ebedî olacaktır. Bâkî olan Allah’ın şuurlu aynası bâkî olacaktır.(a.g.e).

“İyi bilesiniz ki, Allah’ın velilerine / dostlarına korku yoktur, onlar üzüntüye de uğramazlar.”(Yunus, 10/62)

mealindeki ayette samimi dostluğun kazanımlarına işaret edilmiştir.

b. Bu hayvanların da Allah’a karşı gösterdikleri samimi dostlukları söz konusudur. Örneğin; hüdhüd, güneşe tapanlardan şikayetçi oluyor.. Göklerde ve yerde gizli olan her şeyi bilen Allah’a tapmayı bırakıp da hiçbir şey bilmeyen şuursuz güneşe tapanları adeta ahmaklık ve akılsızlıkla suçluyor.(bk. Neml, 27/24-25).

Keza, Hz. Süleyman (as)’ın karıncası, onun askerlerinin ayakları altında -kazara- ezilmemeleri için, dikkatli bir komutan edasıyla, arkadaşlarının derhal yuvalarının içine, sığınaklara girmeleri talimatını veriyor.(bk. Neml, 27/18). Sorumlu olduğu karıncalarına samimî hizmet eden bir kraliçenin, askerlerinin -boş yere- burnu kanamasına izin vermeyen bir komutanın tavrını gösteren söz konusu karıncanın, -yaratandan ötürü yaratılanı sevme yarışında- Allah’a karşı samimi dostluk payesini kazandığını göstermektedir.

Ashab-ı Kehfin köpeğinin gösterdiği fedakârlık zaten dillerde destandır. İnkârcı zenginlerin sofrasını bırakıp, sırf Allah için aç-susuz kalan, ama yüce Allah’a iman eden mağara arkadaşlarının arkadaşlığını tercih etmesi.(Kehf, 18/13-18), onun samimi dostluğunun belgesidir.

Hz. Salih (as)’in devesi, zaten baştan başa bir mucize eseridir; Onun peygamberliğinin belgesidir.

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet