Değerli kardeşimiz,

Bakara Suresi, 98. Ayet Meali:

“Her kim Allah’a, melekle­rine, peygamberlerine, Cebrail’e ve Mikâil’e düşman ise, bilsin ki Allah da inkârcıların düşmanıdır.”

Anne, sadece şefkat hissiyle hareket edip de katil çocuğuna şefkat edip affedecek olsa, bu durum mazlumlara karşı bir merhametsizlik olur. Oysa ki Allah, tüm kullarına karşı hem şefkatli hem de adaletlidir. Allah âdil-i mutlak olmasından dolayı gerektiğinde kullarını cezalandırır.

Annenin şefkat hissiyle bir caniyi affetmesi, milyarlarca insanın hukukunu çiğnemekten başka bir şey olmaz. Çünkü bir masumu öldüren bütün insanlığı öldürmüş gibidir.

Bu ayette ifade edilen “düşman olmak”tan kasıt -insanlar arasında olduğu gibi- kin tutmak değildir. Onların düşmanca davranışlarının cezasını vermeyi vaad etmek demektir.

Kulun Allah’a düşmanlığı O’na isyan etmesi, O’na itaatten uzak durması, O’nun sevdikle­rine düşmanlık etmesidir. Allah’ın kula düşmanlık etmesi ise onu âzaplandırması ve onun üzerinde bu düşmanlığın etkilerini izhar etmesidir. (İmam Kurtubi, el-Camiu li-Ahkami’l-Kur’an, Buruç Yayınları: 2/227.)

Ayette belirtilen inkârcı kâfirler, Allah’a meleklerine ve Peygamberine düşmanlık yapmakla, aynı zamanda tüm insanlığın ve tüm mahlukatın hukukunu da çiğnemiş oluyorlar.

Ayet onları hak ettikleri şekilde tehdit ediyor. “El-Cezaü min cinsil amel” yani“ceza amelin cinsindendir” kaidesi gereğince, inkârcı kâfirler de böyle bir tehditi hak etmişlerdir.

İlave bilgi için tıklayınız:

– Kâfirlerin ebedi cehennemde kalması nasıl adalet olur? …
– EL-ADL.

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet