Değerli kardeşimiz,

– Gök kubbe, iki kelimeden mürekkeb birleşik bir kelimedir.

Bunlardan gök kelimesi yukarıda bulunan her şey demektir. Arapçadaki bir tanıma göre, “üzerimizde olan her şey semadır yani göktür.”

Kubbe kelimesi ise, yarım küre şeklinde olan ve yapıyı örten dam ya da kümbet anlamına gelir. Kubbe, Arapça kökenli bir kelimedir.

Gök kubbe; yıldızların serpilmiş olarak göründüğü büyük kubbe anlamına gelir. (bk. Lisanu’l-Arab, Sema maddesi)

“Gökyüzünü korunmuş bir tavan yaptık. Onlar ise, gökyüzünün işaretlerine sırt çevirmektedirler.” (Enbiya, 21/32)

mealindeki ayette göğün (yerküresi için) korunaklı bir tavan olduğuna işaret edilmiştir.

Ayette zikredilen “korunmuş tavan”ın bir manası, –yerdeki insanların başını kıracak meteorların yere inmemesi için- atmosfer tabakasının elektromanyetik bir tim tarafından korunmaya alınmasıdır. Oraya gelen değişik şekillerdeki gök cisimleri bu tim tarafından parçalanır ve büyük bir kütle şeklinde yere inmesine izin verilmez.

– Bir hadis-i şerifte “yer küresi ile sakf-i mahfuz denilen gök kubbesi arasındaki mesafenin beş yüz sene” olduğu bildirilmiştir. (bk. Tirmiz, 3298)

– Yine bir hadis rivayetine göre, Peygamberimiz (asm) özetle “yer ile gök arasında beş yüz senelik bir yürüyüş mesafesinin olduğu, sonra diğer gök katları arasında da beş yüz senelik bir yürüyüş mesafesinin olduğu” bildirmiştir. (bk. Hâkim, Müstedrek, 3428)

Hâkim bu hadisin sahih olduğunu belirtmiş, Zehebi de onu tasdik etmiştir. (bk. a.g.y)

Ayetlerde geçen yevm yani gün ifadesi, bir andan elli bin yıla kadar manayı ifade eder.

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet