Değerli kardeşimiz,

Hz. Musa’nın doğduğu yıl Firavun İsrailoğulları’nın yeni doğan erkek çocuklarının öldürülmesini emretmiştir. (bk. Kasas 28/4)

Ancak Musa’nın annesine de çocuğun başına bir şey gelmesinden korktuğu takdirde onu bir sandık içinde denize bırakması bildirilmiştir. (bk. Kasas 28/7)

Çocuk Musa nehirden alınmış ve Firavun’un eşi Asiye, “Bu çocuk bana da sana da göz aydınlığı olsun. Onu öldürmeyin, belki bize faydası dokunur yahut onu evlat ediniriz.” (Kasas 28/9) diyerek, küçük Musa’nın öldürülmesine engel olmuş ve sarayda büyümesini sağlamıştır.

Hz. Abdullah b. Abbas (r. anhüma)’ın bildirdiğine göre, ”(Bu çocuk) benim için de senin için de bir göz bebeğidir, sakın onu öldürmeyin. Olur ki bize faydası dokunur yahut onu bir evlat ediniriz.” (Kasas, 28/9) deyince, Firavun: “Senin için öyle olabilir, benim ona ihtiyacım yok.” demiştir.

İşte bu sebeple Hz. Peygamber aleyhissalatü vesselam Efendimiz de şöyle buyurmuştur:

”Allah’a yemin ederim ki, eğer Firavun karısı Asiye’nin kabullendiği gibi bu çocuğu göz bebeği olarak kabullenseydi, Allah, Asiye’yi hidayette kıldığı gibi ona da hidayet nasip ederdi.”(Nesai, es-Sünenü’l-kübra, Beyrut, 2012, 13/261)

Hakim bunun senedinin sahih olduğunu bildirmiştir. (bk. Müstedrek, 2/258)

İbn Kesir ise, bu sözün Peygamber Efendimize (asm) değil Abdullah b. Abbas’a ait olduğunu belirtir ve onun Kab b. Ahbar gibi Müslüman olan Yahudi âlimlerinden bazı rivayetlerde bulunduğunu belirtir. (Tefsîrü’l-Kurʾani’l-azîm, 3/153, 5/286)

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet