Değerli kardeşimiz,

Bu tür durumlar çok hassastır. Önemli olan evvela derdi teşhis etmek, dert anlaşıldıktan sonra tedavisi kolay olur. Burada unutulmaması gereken bir husus vardır:

Bazen problemleri zamana havale edersiniz, tedrici olarak, yani üstüne fazla gitmeden yavaş yavaş kendi seyrinde ve olgunluğunda çözümlenir.

Bazı problemler de vardır ki, zamana havale etmek çare olmaz, teşhisini yapar yapmaz çözümü için belli prensipleri çalıştırmak icap eder. İşte sualde geçen mesele bu ikinci sınıf probleme girmektedir.

Öncelikle mesele tek taraflı değildir. Yani sizin istemenizle çözüme kavuşacak bir problem değildir. Evlendikten sonra ibadetlerine başlayacağını söyleyen kişi, bir kere bu konuda sizin kadar hassas ve bilinçli değildir. “İbadet etsem de olur etmesem de olur” anlayışına sahiptir.

“Evlendikten sonra ibadet ederim.” düşüncesi ise, pek inandırıcı gözükmemektedir. Meseleyi hem “sallantıya” bırakmakta, hem de bir onun hayatında bu konunun önemli bir değer taşımadığı kanaatindedir. Böyle bir insanla müşterek bir hayata “evet” demek beraberinde birtakım geçim riskleri getireceğinden teşebbüs etmemek en güzelidir.

Çünkü evlilikte en başta gelen husus, inanç ve düşüncede birlik ve ortaklıktır; diğer şartlar zamana bırakılabilir.

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet