Değerli kardeşimiz,

Peygamber Efendimiz (asm) çevredeki devlet ve kabile reislerini İslam’a davet için tebliğ mektupları gönderiyor. Daveti alanlar müsbet menfi tepkiler veriyorlar… Bunlardan birisi de Bizans kralı Herakliyus’tur. 

Herakliyus mektubu alınca konu hakkında araştırma yapıyor ve o sırada ticaret maksadıyla orada bulunanlar arasındaki Ebu Süfyan’a sorular soruyor…

Bu uzun konuşmanın bir kısmını Ebu Süfyan (ra)’ın kendisinden dinleyelim:

عنْ أبي سُفْيانَ صَخْرِ بْنِ حَربٍ  . رضيَ اللَّه عنه . في حديثِه الطَّويلِ في قِصَّةِ هِرقْلُ ، قَالَ هِرقْلُ : فَماذَا يَأْمُرُكُمْ يعْني النَّبِيَّ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم قَالَ أَبُو سُفْيَانَ: قُلْتُ : يقول

« اعْبُدُوا اللَّهَ وَحْدَهُ لا تُشرِكُوا بِهِ شَيْئاً ، واتْرُكُوا ما يَقُولُ آباؤُكُمْ ، ويَأْمُرنَا بالصَّلاةِ والصِّدقِ ، والْعفَافِ ، والصِّلَةِ »

Ebû Süfyân Sahr İbni Harb (ra), Bizans Kralı Herakliyus ile aralarında geçen uzun konuşmayı naklederken şöyle dedi:

Herakliyus:

– O (peygamber olduğunu söyleyen) adam size neleri emrediyor, diye sordu. Ben de:

– Sadece Allah’a kulluk ediniz, ona hiçbir şeyi ortak koşmayınız. Atalarınızın iman ettiklerini söyledikleri şeyleri terkediniz, diyor ve bize namaz kılmayı, sözde ve işte doğruluğu, iffetli yaşamayı ve akraba ile ilgilenmeyi emrediyor, dedim. (Buhârî, Bed’u’l-vahy 6; Müslim, Cihâd 74)

Hudeybiye antlaşmasından sonra Hz. Peygamber (asm) çevredeki yöneticilere İslam’a davet mektupları yazmıştır. Bu mektuplardan birini de Bizans Kralı Herakliyus’a göndermiştir. Mektup, o sırada Kudüs’te bulunan Herakliyus’un ilgisini çekmiş, durumu soruşturmak istemiş ve ticaret maksadıyla Şam’a gitmekte olan Mekkelileri sarayına getirtmiştir. Ebû Süfyân’ı muhatap alarak ona Hz. Peygamber ile ilgili sorular sormuştur. İşte bu sorulardan birini hadisimizde bulmaktayız.

Ebû Süfyân’ın cevabında Hz. Peygamber (asm)’in namaz kılmayı, söz ve fiilde doğruluğu emrettiğini söylemesi, doğruluğun ta baştan beri Peygamberimiz tarafından tavsiye edilen bir meziyet olduğunu göstermektedir.

Sözde ve işte doğru olmak, peygamberlerin ortak daveti ve müşterek özellikleridir. Her peygamber ümmetinden doğru olmalarını istemiştir. Bizzat Hz. Peygamber (asm) de  peygamber olmadan önce bile Araplar arasında “Muhammedü’l-Emin / Emin (güvenilir, doğru) kişi” olarak bilinirdi.

Özetle;

1. Hz. Peygamber (asm)’in doğruluğunu düşmanları bile kabul ve takdir etmek zorunda kalmışlardır.

2. Doğruluk ve eminlik peygamberlerin ortak özelliklerindendir. (bk. Riyazü’s-Sâlihîn Tercüme ve Şerhi, Peygamberimizden Hayat Ölçüleri, Erkam Yay., Hadis No: 57)

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet