Değerli kardeşimiz,

Nice keskin, kartal gözlü insan var, ama iman etmiyorlar.

Nice kısık sesleri duyabilen var, ama iman etmiyorlar.

Nice duyuları gelişmiş insan var, ama iman etmiyorlar.

Çünkü bunlar ile ruhumuz, kainatı duyuyor, görüyor belki dokunup hissediyor, ama bunlar hakikate ulaşmak için yeterli değil.

Mesela, gözümüz ruhumuzun dünyayı görebilmesi için bedene takılmış bir pencere; mesele gözün gördüğünü, beyne iletmek, beyinde anlayıp, tabiri caizse soyup “çıplak ve hakiki mana”yı kalbe göndermek ki, kalp onu basiret gözüyle ferasetli bir şekilde görsün ve sanattan sanatkâra, sebeplerden sebepleri yaratana ulaşsın.

Gözün yoksa, bunu kulağınla, kulağın yoksa dilinle tat alarak sanatı, nimeti ve güzellikleri ve arkalarında onları yaratan Allah’ı herkes bulabilir; meğer ki selim bir kalbi ola!

Diğer taraftan, gözleri görmeyen bir insanın, mümin olup da Allah’ına ibadetinin sevabının, gözleri gören bir müminin ibadetinin sevabından çok daha fazla olacağını da unutmayalım.

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet