Değerli kardeşimiz,

Allah’ın Hakim isminin bir gereği olarak, kâinatta bir tedriç, bir tekâmül kanunu vardır. Bu kanunun bir tezahürü olarak, insan, önce annesinin rahminde değişik merhaleler katederek, nihayet canlı bir varlık olarak dünyaya teşrif eder. Dünyaya çocuk olarak gelir. Bedeni küçük olduğu gibi, ruhî melekleri, kabiliyetleri de küçük çaptadır. Vücudunun büyümesine paralel olarak, ruhî melekeleri, insanî kabiliyetleri de inkişaf etmeye başlar.

İnsanın ayrılmaz bir kabiliyeti de erkek ve kadın olarak, insan neslinin devamını sağlayan cinsellik organlarının ve onlar vasıtasıyla oluşacak sperm ve yumurtalıkların tekâmülü söz konusudur. Yeni misafirin madenler aleminden, bitkiler aleminden, hayvanlar aleminden, ta bir babanın sulbünde / sırtındaki ilgili uzvunda bir insan namzedi olacak duruma gelinceye kadar yaptığı yolculuk esnasında uğradığı her durakta ayrı bir şekil, bir kabiliyet, bir değişiklik göstermektedir.

İşte bu yolculuğun babaya kadar olan sürecinde geçerli olan tekâmül kanunun, hem spermin oluşması, hem de bu spermin –Kur’an’ın ifadesiyle “karar- ı mekinine” yani- anne rahmine taşıyan hattın sağlamlığı için de geçerlidir. Diğer taraftan bu gelecek yeni misafirin rahat oturacağı, gıdasını alacağı rahmin de bu kanunun çerçevesinde düzenlenip dizayn edilmesi söz konusudur.

Özetle; ontoloji olarak, insan neslinin üretimini yapacak fabrikanın hazırlanması, bu fabrikanın iki temel unsuru olan erkek ve kadının –bir insan olarak- normal gelişim sürecine paralel bir şekilde gelişme göstermesi, hikmetin bir gereğidir. Bu sürecin hazırlanması, fabrikanın hemen üretime başlamasını gerektirmez. Artık, bundan böyle fabrikanın -ilahi prensip açısından- herhangi bir süreçte üretime geçmesinde bir sakınca yoktur.

Evlenme yaşını ve bunun gerçekleşme sürecini belirleyen ise, her insanın biyolojik gelişmesiyle doğrudan ilgili olmakla beraber, insanların, bölgelerin, toplumların gelenekleridir; örf ve âdetleridir.

Bu konularda bir bölgeyi ya da bir toplumu esas alarak değil, bütün asırları, zamanları, şartları, bölgeleri ve toplumları dikkate alarak değerlendirmek daha sağlıklı olacaktır. Bu açıdan evlilik yaşı için belli bir sınır çizmek doğru olmadığı gibi, “şu yaşa gelince evlenmek zorundadır”, diye bir kural koymak da doğru değildir.

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet